Οκτώβριος 2015, Τεύχος 1

ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ

Έκδοση  Ι. Ν Ζωοδόχου Πηγής Χατζηκυριακείου Πειραιώς

2^ος χρόνος-Οκτώβριος 2015, Τεύχος 1

Ποιητικό προοίμιον…                      

          Θεόφιλος Βαρδόπουλος                      

ΔΩΡΟ ΜΕΓΑ Η ΠΙΣΤΗ   

(Εμπνευσμένο από το ΄΄Γνώθι Σαυτόν΄΄ του αγ. Νεκταρίου)

ΘΕΙΟ ΧΑΡΙΣΜΑ Η ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ Ο ΘΕΟΣ

ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΜΑΣ ΛΟΥΖΕΙ ΘΕΙΟ ΦΩΣ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ

ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙ ΓΗΣ

ΔΩΡΟ ΜΕΓΑ Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΑΠΟΚΤΗΣΑΜΕ ΕΛΠΙΔΑ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΝΟΥ

ΔΩΡΟ ΜΕΓΑ Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΚΛΟΝΗΤΗ ΑΣΠΙΔΑ

ΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΚΡΙΒΕΣΤΑΤΗ ΠΥΞΙΔΑ

ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΤΗΚΕ Η ΠΙΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟ ΧΡΙΣΤΟ

ΜΑΣ ΔΟΡΙΣΤΗΚΕ Η ΛΥΤΡΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΣΤΑΥΡΟ

      Εν αρχή…

Δεν είναι η αγάπη Θεός, αλλά «ο Θεός είναι αγάπη» και άρα επιμένει ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος «οφείλουμε και εμείς να δίνουμε τη ζωή μας υπέρ των αδελφών» γιατί: «όποιος δεν αγαπά, δεν γνώρισε το Θεό, διότι ο Θεός είναι αγάπη». Να πως το λέει αυτό με άλλα λόγια ο π. Πορφύριος: «Το μυστικό της αγάπης προς τον Θεό, είναι η αγάπη προς τον αδελφό. Γιατί αν δεν αγαπάς τον αδελφό σου που τον βλέπεις, πως είναι δυνατόν να αγαπάς τον Θεό που δεν βλέπεις;».                                     

Σε αυτό πάνω γράφει κάτι σπουδαίο και ο αββάς Ιωάννης, «δεν γίνεται να χτίσει κανείς το σπίτι αρχίζοντας από πάνω και προχωρώντας προς τα κάτω. Από τα θεμέλια θα αρχίσει και θα προχωρήσει προς τα πάνω. Τον ρωτούν: τι σημαίνουν τα λόγια αυτά; Το θεμέλιο, απαντά είναι ο πλησίον, αν τον κερδίσεις, πρώτος εσύ θα ωφεληθείς, γιατί από αυτόν κρέμονται όλες οι εντολές του Χριστού».

π. Τύχων

Επίκαιροι προβληματισμοί   

Επιφάνιος Στόκος Θεολόγος - Ιεροψάλτης 

                             

Ο Χριστός Κυβερνήτης στη Ζωή μας!

          Είναι αλήθεια ότι ο σημερινός άνθρωπος, και κυρίως ο νέος, είναι μπερδεμένος. Δυσκολεύεται να αποφασίσει τον δρόμο που θέλει να ακολουθήσει. Άγεται και φέρεται όπου του υποδείξουν τα Μ.Μ.Ε., οι νέες τεχνολογίες, η μόδα, οι φίλοι και οι γνωστοί. Ο άνθρωπος σήμερα θυμίζει ένα πλοίο ακυβέρνητο που βρίσκεται σε θαλασσοταραχή με μεγάλα κύματα όπου το πλήρωμα του βρίσκεται σε πανικό. Εάν δεν υπάρχει έμπειρος κυβερνήτης, τα κύματα οδηγούν το πλοίο όπου θέλουν.

          Έτσι συμβαίνει και με εμάς όταν έχουμε έλλειμμα πνευματικής καλλιέργειας και απουσιάζουν οι αρετές επειδή δεν κοπιάσαμε ώστε να τις κατακτήσουμε και δεν πιστέψαμε στην αξία τους. Αρκούμαστε και επιδιώκουμε τον εύκολο δρόμο που θα μας οδηγήσει σε μικρούς και σύντομους παραδείσους. Ας επιλέξουμε τον δύσκολο και ανηφορικό δρόμο που καταλήγει στην αιώνια και ουράνια βασιλεία, στον πραγματικό και αιώνιο παράδεισο!

«Πάσαν τήν ἐλπίδα ἠμῶν ἐπί τόν Θεόν μόνον θήσωμεν. Καί πάσαν τήν μέριμναν ἠμῶν ἐπ’ αὐτόν μόνον ρίψωμεν, καί ἐκ πάσης θλίψεως, αὐτός ἠμᾶς ρύσεται, καί πάντα τόν βίον, αὐτός ἠμᾶς διαθρέψει.»

(Ἄγ. Μάξιμος Ὁμολογητής)

Δογματικά θέματα

Η Πρώτη Οικουμενική Σύνοδος

Τόπος                              Νίκαια

Έτος                                325

Αυτοκράτορας             Μ. Κωνσταντίνος

Συμμετοχή Πατέρων       318

Μεγάλες μορφές        Αγ. Σπυρίδων, Αγ. Αθανάσιος,                           

                                        Αγ.  Νικόλαος.                                        

Αιτία σύγκλησης         Αρειανισμός

Ἡ Α´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος συνῆλθε στὴ Νίκαια τῆς Βηθυνίας μὲ πρωτοβουλία τοῦ εὐσεβεστάτου αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου τὸ 325 μ.Χ.

Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο συνῆλθε ἦταν ἡ κατάδική της Ἀρειανικῆς διδασκαλίας. Κατὰ τὴν διδασκαλία τοῦ Ἀρείου ὁ Υἱὸς δὲν εἶναι ὁμοούσιος μὲ τὸν Πατέρα ἑπομένως οὔτε Θεὸς ἀλλὰ τὸ πρῶτο μεταξὺ τῶν κτισμάτων τοῦ Θεοῦ.

Ἡ Σύνοδος ὁμολόγησε τὸ ὁμοούσιον Πατρὸς καὶ Υἱοῦ συνθέτοντας τὰ ἑπτὰ πρῶτα ἄρθρα τοῦ συμβόλου τῆς πίστεως καὶ εἴκοσι κανόνες.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Κατερίνα Μιχαλοπούλου

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ:Η ΝΕΑ «ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ» ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ

Ως γνωστόν, με τον όρο Καινή Διαθήκη εννοούμε δύο στοιχεία:Πρώτιστα,την εκπλήρωση της υπόσχεσης και την πραγματοποίηση της σωτηρίας του ανθρώπου από τον Ιησού Χριστό,όπως είχε προτυπωθεί στην Παλαιά Διαθήκη.Κατά δεύτερον, πρόκειται για έναν σχετικά μικρό τόμο αποτελούμενο από 24 βιβλία που μαζί με τα 49 της Παλαιάς Διαθήκης συνθέτουν την Αγία Γραφή.

Στην πραγματικότητα, όμως, οι δύο ορισμοί είναι αλληλένδετοι, αφού Καινή Διαθήκη, τελικά, είναι το θεανθρώπινο εκείνο έργο που περιγράφει το σχέδιο της Θείας Οικονομίας για την απελευθέρωση του ανθρώπου από τα δεσμά της αμαρτίας και την επιστροφή του στον αρχικό του προορισμό δηλαδή στη Βασιλεία των Ουρανών.

Ο Θεός, λοιπόν, ενέπνευσε και καθοδήγησε ανθρώπους φωτισμένους να συγγράψουν όλα τα γεγονότα της ζωής του Κυρίου με το δικό τους χέρι και προσθέτοντας το δικό του προσωπικό ύφος ο καθένας, στο βαθμό που με την απλή, ισχνή αντιληπτική του ικανότητα μπόρεσε να κατανοήσει το Μυστήριο της παρουσίας Του επί γης. Πάντοτε, όμως, βασικό κριτήριο ήταν η απόλυτη αγάπη και η πίστη τους προς το Θεάν θρωπο Λυτρωτή, το δεύτερο πρόσωπο της τριαδικής θεότητας.

Έτσι καταρχήν, από το 65μ.Χ - 90μ.Χ εγράφησαν τα τέσσερα Ευαγγέλια από τους μαθητές Του, Μάρκο, Ματθαίο, Λουκά και Ιωάννη τα οποία δε εστόχευσαν να γίνουν βιογραφίες του Ιησού αλλά μέσο διάδοσης λόγων και έργων από τη Γέννηση έως την Ανάληψή Του, ζωτικής σημασίας για τη σωτηρίας μας. Ακολουθούν «οι Πράξεις των Αποστόλων» του Ευαγγελιστή Λουκά, πληροφορώντας μας για τη ζωή της Εκκλησίας από την Πεντηκοστή έως το 65μ.Χ και εστιάζοντας στη δράση του Αποστόλου Πέτρου και στη μεταστροφή καθώς και στις περιοδείες του Αποστόλου Παύλου.

Στη συνέχεια, λαμβάνουν χώρα οι 14 επιστολές του Αποστόλου Παύλου απευθυνόμενες στις νεοϊδρυθείσες εξ’αυτού Εκκλησίες αλλά και οι 7 Καθολικές Επιστολές γραμμένες από άλλους Αποστόλους που λέγονταν έτσι, επειδή είχαν ως παραλήπτη περισσότερες από μία εκκλησιαστικές κοινότητες.

Τέλος, η Καινή Διαθήκη κλείνει με την Αποκάλυψη, το πλέον διαχρονικό βιβλίο της, αφού ο συγγραφέας της, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης τονίζει το μαρτυρικό φρόνημα που ταιριάζει στο ήθος του χριστιανού κάθε εποχής με τις αντίστοιχες δοκιμασίες, μέχρις ότου η Βασιλεία του Θεού φανερωθεί σε όλη της τη δόξα και ο Κύριος «…πάντα καινά ποιήση».

  

Η Γωνιά του ερευνητή

Χρήστος Παπανικολάου - Βιοχημικός - Βιοτεχνολόγος

ΓΟΝΙΔΙΑ: ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

    

Η σύνθεση ενός κειμένου απαιτεί την προσεκτική χρήση και σύνταξη των λέξεων που θα το αποτελούν. Το ανθρώπινο σώμα είναι, στην ουσία, ένα κείμενο, άριστα δομημένο, αποτελούμενο από τις δικές τους λέξεις. Οι λέξεις αυτές ονομάζονται γονίδια. Τα γονίδια είναι οι λέξεις οι οποίες προσδιορίζουν τα πάντα σε έναν άνθρωπο. Ποιος θα είναι ψηλός ή όχι, ποιος θα είναι ξανθός ή μελαχρινός, ποιος θα είναι πιο νευρικό ή ήρεμος, είναι ορισμένα από τα παραδείγματα που μπορούμε να αναφέρουμε ως προς την ικανότητα των γονιδίων να ρυθμίζουν το ανθρώπινο σώμα.

      Οι επιστημονικές μελέτες έδειξαν ότι περίπου 30000 γονίδια χρειάζονται για να δημιουργηθεί το κείμενο που λέγεται ανθρώπινο σώμα. Η αλήθεια είναι ότι σαν αριθμός είναι πολύ μικρός για την πολυπλοκότητα του ανθρώπου, παρόλα αυτά με ειδικούς τρόπους, τα γονίδια αυτά αναπτύσσουν πολλαπλές δράσεις και έτσι καταφέρνουν να δημιουργήσουν αυτό, το τόσο πολύπλοκο κείμενο, ως προς τη δομή και τη κατανόηση του, κείμενο, τον άνθρωπο. Τα γονίδια είναι ότι πιο σημαντικό υπάρχει στον άνθρωπο καθώς μιλούν τη γλώσσα του σώματος του καθενός ατόμου, και τα οποία μας ενημερώνουν για ότι μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Σε αυτή τη σειρά κειμένων θα προσπαθήσουμε με απλά λόγια να εμβαθύνουμε και να κατανοήσουμε τις ωφέλειες και τις αρνητικές επιπτώσεις από την μεγάλη γνώση που υπάρχει πλέον πάνω στο θέμα των ανθρωπίνων γονιδίων.

Περί αρετών και παθών

                                           

Κωνσταντίνος Πετρίδης                                             

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΚΑΙ ΘΛΙΨΕΩΝ

Το κύριο έργο της όλης πνευματικής  εργασίας μας είναι η μεταποίηση των αντίθεων παθών σε ένθεες αρετές. Έτσι θα γεμίσει η ζωή μας αληθινή χαρά και πραγματική ειρήνη.

Η παρουσία των δαιμονοκίνητων παθών δυσχεραίνει την ζωή μας και την κάνει άχαρη, μουντή, κουραστική, ανιαρή. Ο εμπαθής υποφέρει, πάσχει, πονά, αγωνιά. Είναι τελικά ανελεύθερος, υποδουλωμένος στα ίδια του τα πάθη.

Τα πάθη είναι φωλιασμένα και κινούνται μέσα μας. Τα έχουμε καλωσορίσει από καιρό, τα περιποιούμαστε, τα αγαπάμε, μάλλον τα δικαιολογούμε και έτσι καθυστερούμε στην αποβολή τους .

Η καλλιέργεια των παθών στην ψυχή μας είναι μία μορφή άρνησης του Θεού στην ζωή μας, αφού τα πάθη είναι αντίθεα.

Αυτή η καλλιέργεια  των παθών, η αυταρέσκεια, ο  ναρκισσισμός, η αυτοθέωση και η αυτοπεποίθηση στον εαυτό μας, απονευρώνουν τις ψυχικές δυνάμεις μας που δεν ζωοποιούν αλλά φθείρουν και νεκρώνουν τον άνθρωπο. Πρέπει να προσπαθήσουμε: Να ξεριζώσουμε τα πάθη και να φυτέψουμε  τις αρετές.

                                                           π. Μωυσής Αγιορείτης

 Λειτουργικά &Κατηχητικά θέματα 

 

       Η λέξη λειτουργία είναι σύνθετη από τις λέξεις λείτος (λέως, λαός) και έργο. Σημαίνει δημόσιο έργο. Καμιά θυσία δεν είναι πιο ευάρεστη στο Θεό Πατέρα από εκείνη που προσέφερε ο Μονογενής Του Υιός εκούσια στο Γολγοθά. Αυτή τη θυσία προσφέρουμε κι εμείς σε κάθε Θεία Λειτουργία. Μ’ αυτήν εκδηλώνουμε την ευγνωμοσύνη μας, την αγάπη μας στον Κύριο, στον ύψιστο βαθμό. Την προσφέρουμε όλοι μαζί, ο λαός, η Εκκλησία.

      Στους Αποστολικούς χρόνους η θεία Λειτουργία περιελάμβανε μόνο τον αγιασμό των Τιμίων Δώρων και την θεία κοινωνία των πιστών. Στην αρχή το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας γινόταν μετά το κοινό δείπνο όλων των πιστών, που έμεινε στην ιστορία με το όνομα αγάπη.

     Πολύ νωρίς όμως, ενώ ακόμη ζούσαν οι Απόστολοι, επειδή παρατηρούμε μεγάλες αταξίες στην ώρα της αγάπης, χωρίστηκε το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας από το κοινό δείπνο. Στο εξής η μεν θεία Ευχαριστία γινόταν τις πρωινές ώρες, ενώ η τελετή της αγάπης που λεγόταν και «Κυριακόν Δείπνον», έμεινε για τις βραδινές ώρες.

( «Η θεία Λειτουργία»,  Φώτιος Ι. Μάλαινος)

Από το γεροντικό

                 Ὅταν ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος ἀσκήτευε στὴν ἔρημο, ἔπεσε κάποτε σὲ ἀκηδία καὶ σὲ μεγάλη σύγχυση τῶν λογισμῶν του καὶ ἔλεγε στὸν Θεό: «Κύριε, θέλω νὰ σωθῶ ἀλλὰ δὲν μ᾿ ἀφήνουν οἱ λογισμοί μου. Τί νὰ κάνω μὲ τὴ θλίψη μου αὐτή; Πῶς νὰ σωθῶ;» Κάποια φορὰ λοιπὸν βγῆκε λίγο πρὸς τὰ ἔξω καὶ βλέπει κάποιον σὰν τὸν ἑαυτό του νὰ κάθεται καὶ νὰ κάνει ἐργόχειρο. Μετὰ ἀπὸ λίγο ἄφηνε τὸ ἐργόχειρο, σηκωνόταν καὶ προσευχόταν, καὶ ξανὰ καθόταν καὶ συνέχιζε νὰ πλέκει τὸ σχοινί του. Ὕστερα πάλι σηκωνόταν γιὰ προσευχή. Ἦταν ἄγγελος Κυρίου ποὺ εἶχε σταλεῖ γιὰ νὰ διορθώσει τὸν Ἀντώνιο καὶ νὰ τοῦ δώσει σιγουριὰ καὶ ἄκουσε τὸν ἄγγελο νὰ τοῦ λέει:

«Κάνε κι ἐσὺ τὸ ἴδιο καὶ θὰ σωθεῖς».

      Καὶ ὁ Ἀντώνιος ὅταν τ᾿ ἄκουσε, πῆρε μεγάλη χαρὰ καὶ κουράγιο. Καὶ ἔτσι κάνοντας προχωροῦσε στὸ ἔργο τῆς σωτηρίας του.

 («Μέγα Γεροντικό»)

Από το συναξάρι των αγίων

 Άγιος Φλωρέντιος - 13 Οκτωβρίου

 

Ο Άγιος Φλωρέντιος ζούσε στη Θεσσαλονίκη, απ' όπου και καταγόταν. Με τη μεγάλη πίστη και το θείο ζήλο του για το φωτισμό και τη σωτηρία των ψυχών   των συνανθρώπων του, αφιέρωσε τη ζωή του στην ιεραποστολή και στη διδασκαλία του Ευαγγελίου. Καταγγέλθηκε γι' αυτό στον τότε ειδωλολάτρη ηγεμόνα της Θεσσαλονίκης, και με θάρρος ομολόγησε μπροστά του την πίστη του στον Χριστό. Δεν δίστασε μάλιστα, να συστήσει και στον ίδιο τον ηγεμόνα να ασπαστεί τη χριστιανική πίστη, σπάζοντας έτσι τα δίκτυα της ειδωλολατρικής πλάνης.

       Ο ηγεμόνας ξαφνιασμένος στην αρχή, εξοργισμένος κατόπιν, διέταξε να τον βασανίσουν σκληρά. Τον έδειραν λοιπόν και του έσχισαν τις σάρκες. Στη συνέχεια τον έριξαν μέσα στη φωτιά, όπου κάηκε το σώμα του, αλλά μέσα απ' αυτό βγήκε για ν' ανέβει λαμπρότερη από κάθε φλόγα, η ευσεβής και ηρωική ψυχή του.

( Ορθόδοξος  Συναξαριστής)

                     

Η Εκκλησιαστική Μουσική της Ανατολής            Επιμέλεια: Δημήτρης Νέντας – Πρωτοψάλτης

Είναι τόση ή ωφέλεια της αρμονίας στην ψυχή!

 

     Ή βυζαντινή μουσική είναι πάρα πολύ εύκολη, όταν την ερωτευθεί ή ψυχή. Είναι τόση ή ωφέλεια της αρμονίας στην ψυχή! Αυτός πού ξέρει μουσικά και έχει ταπείνωση, έχει την χάρι του Θεού. Πάει να θυμώσει, να εκραγεί, αλλά φοβάται τη δυσαρμονία, διότι και ό θυμός και όλες αυτές οι αμαρτωλές καταστάσεις δεν είναι μέσα στην αρμονία. Κι έτσι μισεί σιγά σιγά την κακία και εγκολπώνεται την αρετή, πού είναι αρμονία. Όλες οι αρετές έχουν αρμονία. Ούτε στενοχώριες μπορεί να έχεις, ούτε… Μπορείς να ζεις μέσα στη χαρά. Άμα καταλάβεις πώς έρχεται καμιά μαυρίλα στον ορίζοντα της ψυχής σου, λες ένα ωραίο τροπάριο και ή μαυρίλα γίνεται ύμνος στον Θεό. Τη δύναμη αυτή πού θα σε στενοχωρούσε και θα σε καταπίεζε, την ίδια δύναμη τη βουτάς και την αγιάζεις.

…Που ‘ναι αυτοί πού τρέχουνε να βρουν θεραπεία για την κατάθλιψη. Όταν μάθουνε βυζαντινή μουσική και δούνε τη μαυρίλα να ‘ρχεται, πάπ! ένα δοξαστικό κι ή μαυρίλα πού έρχεται να σε καταλάβει, ως ένα είδος ψυχικής μελαγχολίας, γίνεται ύμνος προς τον Θεό. Εγώ το πιστεύω αυτό. Απόλυτα το πιστεύω. Σάς το λέω ότι ένας μουσικός, πού αγαπάει τη μουσική, πού είναι ευσεβής, μπορεί μια δυσκολία του να την κάνει έργο μουσικό ή ένα έτοιμο έργο να το ψάλει, να το αποδώσει. Έτσι, προκειμένου να κλαίει και να καταπιέζεται, προσφέρει μια δοξολογία στον Θεό ...

     Όταν ψάλλεις, όμως, αν δεν έχεις Πνεύμα Θεού, έρχεται ό πειρασμός του εγωισμού και σε στραπατσάρει. Δεν έρχεται αυτό πού λέω εγώ, αυτή ή χαρά, αυτή ή αγαλλίασης. Έρχονται μπερδέματα εγωιστικά. Ενώ αυτό το άγιο πράγμα, ή μουσική, πρέπει να ειρηνεύει και να εναρμονίζει. Στα μουσικά δεν μπορεί να σκέπτεσαι πρόσωπα. Με τα μουσικά πρέπει να είσαι στο μέτρο. Πολλοί έχάθηκαν άπ’τή μουσική. Πολλές ψυχές έπαθαν, αρρώστησαν από την υπερηφάνεια ...

      Αλλά θα πείτε: «Ν’ αποφεύγομαι τη μουσική, γιατί μάς βάζει σε πειρασμό;». Όχι να μάθομε μουσικά, να μπούμε έτσι στο πνεύμα του Χριστού».

Αγ. Γέροντας Πορφύριος – Λόγοι Πνευματικής Ζωής

  

Το μήνυμα της ομάδας

Η συντακτική ομάδα του περιοδικού μας, στην προσπάθεια που κάνει για να βελτιώσει την έκδοσή του, ενθαρύνει και καλεί τους  φίλους αναγνώστες να μας μεταφέρουν οποιαδήποτε άποψη ή πρόταση για την πληρότητα και την αρτιότητα του περιοδικού της ενορίας μας!

enoriakosteki@gmail.com

Περιοδική έκδοση του Ι. Ν. Ζωοδόχου Πηγής Χ’’

Σύνταξη εντύπου: Ενοριακή συντροφιά

Αρχισυνταξία: Επιφάνιος Στόκος